Yabani sivrisinekleri laboratuvara canlı olarak geri getirmek için özel bir sırt çantası gerekir

Bu sırt çantası tipik bir yürüyüş ekipmanı değil. İçine baktığınızda, su ve atıştırmalıklar yerine sivrisinek sürüleri göreceksiniz.

Moleküler biyolog Deogratius Kavishe, çantayı, bu kan emici böcekleri Tanzanya’nın vahşi doğasının derinliklerinden laboratuvara taşımak için tasarladı. PVC fiberglas ağ (çoğunlukla pencere perdeleri için kullanılır), metal bir çerçeve ve Tanzanya pamuklu pamuklu kumaş gibi yerel olarak temin edilebilen malzemelerden yapılan sırt çantasının üretimi yaklaşık 70 dolar tutuyor ve 18 kağıt bardağı doldurmaya yetecek kadar sivrisinek barındırabiliyor. Sırt çantası havalandırmalı olduğundan ve suya batırılabilen bir kapak kapağına sahip olduğundan, içindeki ortam serin ve nemli kalarak sivrisinek yolcularını güneşten ve sıcaktan korur.

Kavishe, Ifakara Sağlık Enstitüsü’nde araştırma bilimcisi Orta Tanzanya ve meslektaşları bölgedeki sivrisineklerin hala ortak bir böcek ilacı sınıfına duyarlı olup olmadığını test etmeyi amaçlıyor. Piretroidlerle kaplı böcek ağları, sıtma gibi hastalıkları barındıran sivrisinekleri öldürmek için onlarca yıldır kullanılıyor. Uzun süreli maruz kalma, birçok sivrisinek popülasyonunun dirençli hale gelmesine ve artık kimyasallar tarafından güvenilir bir şekilde öldürülmemesine yol açtı (SN: 5/21/23). Kavishe, “Dirençle ilgili çok büyük bir sorunumuz var” diyor.

Afrika’nın her yerinde dirençli sivrisinekler bulundu; bazı popülasyonlar, standart ölümcül dozun 1.000 katı piretroid seviyelerine maruz kaldıklarında hayatta kalmayı başardılar. Dünya Sağlık Örgütü, büyüyen bu sorunun, dünya çapında her yıl yaklaşık 600.000 kişinin ölümüne yol açan sıtmaya karşı son on yılda kaydedilen ilerlemeyi silebileceği konusunda uyarıyor. Piretroidin başka bir pestisitle birlikte kullanılmasının bu eğilimi tersine çevirebileceğine dair bir fikir var. Ancak bu stratejinin işe yaraması için çevrede hâlâ piretroidlere duyarlı bazı sivrisineklerin bulunması gerekiyor.

.email-conversion { border: 1px katı #ffcccb; Beyaz renk; üst kenar boşluğu: 50 piksel; arka plan resmi: url(“/wp-content/themes/sciencenews/client/src/images/cta-module@2x.jpg”); dolgu: 20 piksel; ikisini de temizle; }

Bu sivrisinekleri aramak; çayırlar, ormanlar ve bataklıklar boyunca yürüyerek uzun yolculuklar yapmayı gerektirebilir. Böcekler yakalandıktan sonra duyarlılıklarının test edilmesi için laboratuvara yaptıkları yolculukta hayatta kalmaları gerekiyor. Sırt çantasından sivrisinek oteline dönüşen otel de işte burada devreye giriyor.

Kavishe’nin ekibi sivrisinekleri Ifakara’dan yakındaki bir yaban hayatı yönetim alanına getirdi. Oradan araştırmacılar böceklerin bir kısmını iki sırt çantasına yüklediler ve vahşi doğaya doğru yürüyüşe çıktılar. Sivrisineklerin geri kalanı kontrol görevi görmek üzere ana kampta kaldı.

Moleküler biyolog Deogratius Kavishe, canlı sivrisinekleri tarladan laboratuvara taşımak için iklim kontrollü özel bir sırt çantası yarattı. Burada sırt çantasını Tanzanya’da teste tabi tutuyor. Kavishe

Sırt çantalarını teste tabi tutmak bilim adamlarını da test etti. Bir keresinde Kavishe günde 25 kilometre (yaklaşık 15,5 mil) yürümüştü. Ayrıca sel sularının ve kalçalarına kadar çamurun içinden geçerek yılan ve bufalo gibi vahşi hayvanlarla karşılaştı. Kavishe gülerek “Birkaç kez bırakmak istedim” diye anımsıyor.

Ekip, 16 Nisan’da bioRxiv.org’da yayınlanan bir çalışmada, sivrisineklerin tıpkı ana kamptaki daha az maceracı benzerleri gibi sırt çantalarında hayatta kaldıklarını bildirdi. Hayatta kalmaları, araştırmacıların sivrisinekleri sahada üç gün boyunca canlı tutma yönündeki asıl hedefini çok aştı; 10 gün sonra sivrisineklerin yaklaşık yüzde 70’i hâlâ hayattaydı. 25 günde 143 kilometrelik en uzağa giden sivrisineklerin yaklaşık yüzde 30’u hayatta kaldı. Ve Nyerere Ulusal Parkı’ndan, bazıları 200 kilometreye kadar uzağa taşınan, doğadan yakalanan sivrisineklerin yarısından fazlası yolculukta hayatta kaldı; ancak bu kez, tüm yolu yürüyerek götürmediler; araştırmacılar Nyerere’deki bölgelere araba veya tekneyle ulaşabildiler.

Artık sırt çantasının işe yaradığını bildiğine göre Kavishe, yakın zamanda ciddi olarak piretroidlere duyarlı sivrisinekleri aramaya başlamayı umuyor. “Sıtma ülkelerimizde büyük bir yük” diyor. “Sıtmayı dört ya da beş yıl içinde ortadan kaldırabilecek her türlü çaba, her türlü girişim, her türlü başarı; eğer bunun bir parçası olursam, kendimi çok iyi hissedeceğim.”